białogłowy

białogłowy (język polski)

białogłowy (1.1) ptak

białogłowy (1.2)

wymowa:

IPA: [ˌbʲjawɔˈɡwɔvɨ], AS: [bʹi ̯au̯ogu̯ovy], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.• i → j  ​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) taki, który ma białą głowę

(1.2) mający siwe lub bardzo jasne włosy

rzeczownik, rodzaj żeński, forma fleksyjna

(2.1) lm od: białogłowa

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	białogłowy		białogłowa	białogłowe	białogłowi	białogłowe
dopełniacz	białogłowego		białogłowej	białogłowego	białogłowych
celownik	białogłowemu		białogłowej	białogłowemu	białogłowym
biernik	białogłowego	białogłowy	białogłową	białogłowe	białogłowych	białogłowe
narzędnik	białogłowym		białogłową	białogłowym	białogłowymi
miejscownik	białogłowym		białogłowej	białogłowym	białogłowych
wołacz	białogłowy		białogłowa	białogłowe	białogłowi	białogłowe
nie stopniuje się

przykłady:

(2.1) Naprzeciw siebie stanęło kilkudziesięciu rycerzy w pełnym rynsztunku, skutecznie zagrzewanych do walki przez białogłowy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) siwowłosy

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. białogłowa ż, białogłowiec m, białogłowik m, Białogłowski m, Białogłowy nmos

związki frazeologiczne:

gołąb białogłowy • leptodon białogłowy • trznadel białogłowy • pluszcz białogłowy • sęp białogłowy • wojownik białogłowy • dzięcioł białogłowy • sierpodudek białogłowy • żuraw białogłowy

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) white-headed
• białoruski: (1.2) белагаловы
• bułgarski: (1.1) белоглав; (1.2) белоглав
• czeski: (1.1) bělohlavý
• esperanto: (1.1) blankkapa
• łaciński: (1.1) leucocephalus
• niemiecki: (1.1) weißkopf-
• rosyjski: (1.1) белоголовый; (1.2) белоголовый
• słowacki: (1.1) bielohlavý; (1.2) bielohlavý
• ukraiński: (1.1) білоголовий

źródła: