bezręki

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bezręki (język polski)[edytuj]

bezręka (1.1) bogini
wymowa:
IPA[bɛzˈrɛ̃ŋʲci], AS[bezrŋʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ę  ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) niemający rąk
(1.2) niemający jednej ręki
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Ja zaś widziałem, że wokół mojego dawnego szkolnego kolegi gromadzi się istna ludzka menażeria: bezręki, garbaty, ze szpotawą stopą, morfinista, nożownik i gwałciciel[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1-2) bezręki kaleka
synonimy:
(1.2) jednoręki
antonimy:
hiperonimy:
(1.1-2) kaleki
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1-2) pol. bez + ręka
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Anna Bolecka, Uwiedzeni, 2009, Narodowy Korpus Języka Polskiego.