bezrękawnik

bezrękawnik (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌbɛzrɛ̃ŋˈkavʲɲik], AS: [bezrẽŋkavʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) pot. element stroju (kamizelka lub sukienka) bez rękawów, noszony na bluzkę lub sweter

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bezrękawnik	bezrękawniki
dopełniacz	bezrękawnika	bezrękawników
celownik	bezrękawnikowi	bezrękawnikom
biernik	bezrękawnik	bezrękawniki
narzędnik	bezrękawnikiem	bezrękawnikami
miejscownik	bezrękawniku	bezrękawnikach
wołacz	bezrękawniku	bezrękawniki

przykłady:

(1.1) Danusia miała na sobie śliczny bezrękawnik robiony szydełkiem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. bez + rękaw

uwagi:

por. princeska

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) pinafore (dress), tank top, slipover, gilet, singlet
• słoweński: (1.1) brezrokavnik m

źródła: