bezludny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bezludny (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [bɛzˈludnɨ], AS: [bezludny] ​?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, gdzie nie ma ludzi; niezamieszkały przez ludzi, niebędący zaludnionym
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mos/mzwmrzżnmosnmos
mianownikbezludnybezludnabezludnebezludnibezludne
dopełniaczbezludnegobezludnejbezludnegobezludnych
celownikbezludnemubezludnejbezludnemubezludnym
biernikbezludnegobezludnybezludnąbezludnebezludnychbezludne
narzędnikbezludnymbezludnąbezludnymbezludnymi
miejscownikbezludnymbezludnejbezludnymbezludnych
wołaczbezludnybezludnabezludnebezludnibezludne
przykłady:
(1.1) Jego powieść opisuje, jak rozbitek przeżył na bezludnej wyspie.
składnia:
kolokacje:
(1.1) bezludny step • bezludna ulica / plaża / wyspa
synonimy:
(1.1) niezaludniony, niezamieszkały / niezamieszkany, niezasiedlony
antonimy:
(1.1) zamieszkały / zamieszkany
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bezludzie n
przysł. bezludnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=bezludny&oldid=7999003”