bezbarwny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bezbarwny (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[bɛzˈbarvnɨ], AS[bezbarvny] ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pozbawiony barwy, mający kolor nieokreślony[1]
(1.2) przen. niczym się nie wyróżniający
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Na przystawionych do fotela stojakach chwiały się szklane pojemniki z bezbarwnymi płynami[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) bezbarwny gaz
(1.2) bezbarwny tłum / człowiek
synonimy:
(1.1) achromatyczny
(1.2) szary, nijaki, przeciętny
antonimy:
(1.1) barwny
(1.2) charakterystyczny, wyjątkowy, nietypowy
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bezbarwność ż
przysł. bezbarwnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. bez + barwny
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „bezbarwny” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Andrzej Sapkowski, Wieża Jaskółki, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.