Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
- wymowa:
- IPA: [bəˈklaːɡn̩] IPA: [bəˈklaːktə] IPA: [bəˈklaːkt]
- ?/i
- znaczenia:
czasownik słaby, nierozdzielnie złożony
- (1.1) ubolewać, użalać się, użalić się, żalić się
- (1.2) skarżyć (się), poskarżyć (się), narzekać
- odmiana:
- (1.1-2)[1] beklagen (beklagt), beklagte, beklagt (haben)
- przykłady:
- (1.1) Menschenopfer waren nicht zu beklagen. → Nie było ofiar w ludziach.
- (1.2) Ich kann mich nicht beklagen. → Nie narzekam.
- składnia:
- (1.1) über etw./jdn. +Akk. beklagen
- (1.2) sich über etw./jdn. +Akk. beklagen
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Beklagen n, Beklagter ż, Beklagte ż
- przym. beklagt
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: klagen • anklagen • ausklagen • beklagen • verklagen
- źródła:
