Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
- wymowa:
- IPA: [bəˈhyːtn̩] [bəˈhyːtən]
- ?/i
- znaczenia:
czasownik słaby, nierozdzielnie złożony
- (1.1) strzec, ustrzec, chronić, uchronić, pilnować, upilnować
- odmiana:
- (1.1)[1] behüten (behütet), behütete, behütet (haben)
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Behuten n, Behutsamkeit ż
- przym. behutsam
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: hüten • behüten • einhüten • verhüten
- źródła: