befallen

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

befallen (język angielski)[edytuj]

wymowa:
IPA/bɪˈfɑlən/
?/i ?/i ?/i
znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) imiesłów czasu przeszłego (past participle) czasownika to befall
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. befall
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zob. Aneks:Język angielski - czasowniki nieregularne
źródła:

befallen (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA/bəˈfaln̩/
?/i ?/i
znaczenia:

czasownik mocny, nierozdzielnie złożony

(1.1) nagle ogarniać, nagle ogarnąć, opanowywać, opanować, napadać, napaść
odmiana:
(1.1)[1] befallen (befällt), befiel, befallen (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Befallen n, Befall m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: fallenabfallenanfallenauffallenauseinanderfallen ausfallenbefallenbeifallendahinfallendarüberfallendurchfalleneinfallenentfallenfortfallengefallenherabfallenherausfallenherfallenherunterfallenhinauffallenmissfallenumfallenüberfallenverfallenwegfallenzerfallenzufallenzurückfallenzusammenfallen
źródła: