beduin

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: beduiinBeduinbeduín

beduin (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[bɛˈdujĩn], AS[bedui ̯ĩn], zjawiska fonetyczne: nazal.epenteza i ̯ 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) przedstawiciel pasterskiej ludności koczowniczej, zamieszkującej pustynie Bliskiego Wschodu oraz północnej Afryki[1]
(1.2) gw. (Warszawa) pot. żart. Żyd[2], żyd[3]

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. lm od: beduina
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.2) Do Abisynii, beduiny, za ondulowane brody szarpane![4]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) Żyd, daw. pot. starozakonny; gw. (Warszawa) abisyn, bejlis, karakuł, pudel
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) pasterz
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Beduin mos, beduińskość ż, beduina ż
forma żeńska beduinka ż
przym. beduiński
przysł. beduińsko
związki frazeologiczne:
etymologia:
arab. بدوي
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „beduin” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Eugeniusz Jaczewski, Gwara miejska Warszawy, „Poradnik Językowy” nr 9/1938–1939, s. 176.
  4. Wiech, Koszerny kozak, czyli opowiadania żydowskie, Warszawa 1990, s. 18.

beduin (interlingua)[edytuj]

beduin (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) etn. Beduin
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

beduin (język słoweński)[edytuj]

beduin (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) etn. Beduin[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. beduinka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

beduin (język szwedzki)[edytuj]

beduin (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) etn. Beduin[1]
odmiana:
(1.1) en beduin, beduinen, beduiner, beduinerna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) beduinstam
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 77.

beduin (język węgierski)[edytuj]

beduin (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) etn. Beduin
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: