bedfellow

bedfellow (język angielski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) osoba z którą dzieli się łóżko, pot. współspacz

(1.2) przen. pejor. rzecz lub osoba tymczasowo powiązana z kimś, osoba z którą ktoś się zadaje

odmiana:

przykłady:

(1.1) Sarah's bedfellow kept her up all night with his snoring. → Człowiek śpiący z Sarą w łóżku budził ją całą noc chrapaniem.

(1.2) Fame and tranquility can never be bedfellows. → Sława i spokój ducha nie idą w parze.

składnia:

kolokacje:

(1.2) strange bedfellows

synonimy:

(1.1) bedmate

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. bed + fellow

uwagi:

źródła: