beczkowaty

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

beczkowaty (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌbɛʧ̑kɔˈvatɨ], AS[bečkovaty], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) kształtem przypominający beczkę
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Młodszy - najwyraźniej czeladnik - był potężnie zbudowanym mężczyzną koło dwudziestki, z krótko ogoloną, beczkowatą głową na byczym karku[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) beczkowaty kufel • beczkowaty kształt
synonimy:
(1.1) pękaty
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. beka ż, beczka ż, beczułka ż, beczkowanie n
czas. beczkować
przym. beczkowy
przysł. beczkowato
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Maciej Dajnowski, Promieniowanie reliktowe, 2004, Narodowy Korpus Języka Polskiego.