bastonada

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bastonada (język polski)[edytuj]

bastonada (1.1)
wymowa:
IPA[ˌbastɔ̃ˈnada], AS[bastõnada], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rzad. kara bicia kijami w pięty lub w plecy[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. bastonnade[2]bicie kijami
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Michał Arct, M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego, Wydawnictwo M. Arcta w Warszawie, Warszawa 1916.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „bastonada” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

bastonada (interlingua)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) bastonada, kara cielesna
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. baston
czas. bastonar
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: