banegård

banegård (język duński)

København Hovedbanegård

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) dworzec kolejowy

odmiana:

(1.1) en banegård, banegården, banegårde, banegårdene

przykłady:

(1.1) Vi mødtes på banegården og tog et tog til Warszawa. → Spotkaliśmy się na dworcu i wsiedliśmy do pociągu do Warszawy.

składnia:

kolokacje:

(1.1) hovedbanegård → dworzec główny

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

duń. bane + gård

uwagi:

źródła: