bandoska

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bandoska (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[bãnˈdɔska], AS[bãndoska], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) daw. kobieta pracująca na roli poza miejscem zamieszkania
(1.2) gw. przestępcza dziewczyna ze wsi[1]
(1.3) gw. (Warszawa) prostytutka[1]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.3) zob. prostytutka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
forma męska bandos m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Stanisław Kania, Słownik argotyzmów, Wiedza Powszechna, Warszawa 1995, ISBN 83-214-0993-8, s. 45.