badziewie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

badziewie (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[baˈʥ̑ɛvʲjɛ], AS[baʒ́evʹi ̯e], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) pot. rzecz tandetna, źle wykonana[1], bezwartościowa
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Ten proszek z marketu to chyba jakieś badziewie!
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) war. badziew; barachło, tandeta, szmelc, szajs, chłam, dziadostwo, bubel
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. badziew m, badziewiak m, badziewiara ż, badziewstwo n, badziewność ż, badziewiowatość ż, badziewiarskość ż
przym. badziewny, badziewiowaty, badziewiasty
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „badziewie” w: Maciej Czeszewski, Słownik polszczyzny potocznej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006, ISBN 83-01-14631-1, ISBN 978-83-01-14631-3, s. 24.