badile

badile (język włoski)

badili (1.1)

wymowa:

IPA: /ba.'di.le/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) łopata, szufla

(1.2) daw. moneta austriacka używana w Trydencie, bita w 1802 roku

odmiana:

(1.1-2) lp badile; lm badili

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pala, vanga

antonimy:

hiperonimy:

(1.2) moneta

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. badilante m ż, badilata ż, badilone m

związki frazeologiczne:

etymologia:

śr.łac. badile < śr.łac. badilus; może w powiązaniu z łac. batillum → łopata

uwagi:

źródła: