baciar

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

baciar (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) gw. lwow. ulicznik, łobuz[1]; zob. też batiar w Wikipedii
(1.2) gw. lwow. rzad. włóczęga[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) andrus[1], batiar, baciarz, gawrosz
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. baciarka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
pers. bakār[2]
por. rum. bechér, słc. bet'ar, węg. betyár[2]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: łobuz
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: włóczęga
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 Edward Klich, Zapiski naukowe, „Język Polski i Poradnik Językowy” nr 5–6/1916, s. 140.
  2. 2,0 2,1 Marek Stachowski, Karpatyzm leksykalny, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego”, „Prace Językoznawcze”, z. 122/2005, s. 182.