babbaleo

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

babbaleo (język włoski)[edytuj]

wymowa:
IPA/bab.ba.ˈlɛ.o/
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) tosk. głupi

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) tosk. głupiec, dureń, cymbał
odmiana:
(1.1) lp babbaleo m, babbalea ż; lm babbalei m, babbalee ż
(2.1) lp babbaleo; lm babbalei
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) babbalocco, babbano, babbeo, babbione, babbuasso, baggiano, balordo, beota, cretino, ebete, fesso, idiota, imbecille, ottuso, scemo, sciocco, stolido, stolto, stupido, tardo, tonto
(2.1) allocco, asino, babbalocco, babbano, babbeo, babbione, babbuasso, babbuino, baccello, baggiano, balordo, beota, bestia, citrullo, coglione, cretino, ebete, fesso, grullo, idiota, imbecille, minchione, pirla, scemo, scimunito, sciocco, somaro, stolido, stolto, stupido, tonto, zufolo
antonimy:
(1.1) acuto, furbo, intelligente, intuitivo, perspicace, sagace, scaltro, smaliziato, sveglio
(2.1) furbacchione, furbo
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: