bałaganiarz

bałaganiarz (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. osoba łatwo robiąca bałagan

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bałaganiarz	bałaganiarze
dopełniacz	bałaganiarza	bałaganiarzy / rzad. bałaganiarzów
celownik	bałaganiarzowi	bałaganiarzom
biernik	bałaganiarza	bałaganiarzy / rzad. bałaganiarzów
narzędnik	bałaganiarzem	bałaganiarzami
miejscownik	bałaganiarzu	bałaganiarzach
wołacz	bałaganiarzu	bałaganiarze

przykłady:

(1.1) Niech ten bałaganiarz chociaż raz po sobie posprząta!

składnia:

kolokacje:

(1.1) okropny / straszny bałaganiarz

synonimy:

antonimy:

(1.1) pedant, czyścioch

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bałagan mrz, bałaganienie n

forma żeńska bałaganiara ż

czas. bałaganić ndk., nabałaganić dk.

przym. bałaganiarski

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. bałagan + -arz

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) messy person
• portugalski: (1.1) bagunceiro m
• rosyjski: (1.1) безалаберный человек m
• włoski: (1.1) confusionario m, arruffone m, disordinato m

źródła: