błogość

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

błogość (język polski)[edytuj]

wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przyjemny stan zadowolenia, spokoju
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedyncza
mianownikbłogość
dopełniaczbłogości
celownikbłogości
biernikbłogość
narzędnikbłogością
miejscownikbłogości
wołaczbłogości
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) błogostan
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. błogi
przysł. błogo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=błogość&oldid=7654935”