bębenek

bębenek (język polski)

bębenek (1.2)

bębenek (1.3)

bębenek (1.4)

wymowa:

IPA: [bɛ̃mˈbɛ̃nɛk], AS: [bẽmbẽnek], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ę  ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdrobn. od: bęben

(1.2) muz. mały bęben, membranofon służący do grania rytmów

(1.3) anat. zob. błona bębenkowa

(1.4) zasobnik na naboje w kolcie

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bębenek	bębenki
dopełniacz	bębenka	bębenków
celownik	bębenkowi	bębenkom
biernik	bębenek	bębenki
narzędnik	bębenkiem	bębenkami
miejscownik	bębenku	bębenkach
wołacz	bębenku	bębenki

przykłady:

(1.1) A nasz synuś potrafi grać już na bębenku.

składnia:

kolokacje:

(1.2) bębenek baskijski

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bęben m, bębnienie n, odbębnienie n, odbębnianie n, bębniarz m

czas. bębnić ndk., odbębnić dk., odbębniać ndk.

przym. bębenkowy, bębnowy

związki frazeologiczne:

podbijać bębenka

etymologia:

(1.1) pol. bęben + -ek

(1.2-4) od (1.1)

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: bęben

(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: błona bębenkowa

• angielski: (1.2) side drum; (1.3) eardrum, tympanum
• francuski: (1.2) tambourin

źródła: