auszpik

auszpik (język polski)

auszpik (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈawʃpʲik], AS: [au̯špʹik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• u → ł 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kulin. potrawa z mięsa lub ryby w galarecie; zob. też auszpik w Encyklopedii staropolskiej

(1.2) kulin. galareta z żelatyny lub z wywaru z głów ryb lub nóżek wieprzowych lub cielęcych

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	auszpik	auszpiki
dopełniacz	auszpiku	auszpików
celownik	auszpikowi	auszpikom
biernik	auszpik	auszpiki
narzędnik	auszpikiem	auszpikami
miejscownik	auszpiku	auszpikach
wołacz	auszpiku	auszpiki

przykłady:

(1.2) Na przyjęciu podano indyka w auszpiku.

składnia:

kolokacje:

(1.1-2) mięso / ryba w auszpiku

synonimy:

(1.1) tymbalik

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. dial. Auspik < niem. Aspik < franc. aspic

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) aspic; (1.2) aspic
• interlingua: (1.1) aspic
• włoski: (1.1) aspic m

źródła: