ausstehen

ausstehen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈaʊ̯sˌʃteːən]

​

znaczenia:

czasownik nieregularny, rozdzielnie złożony

(1.1) znosić, znieść, wytrzymywać, wytrzymać

(1.2) być niedostarczonym, brakować

(1.3) być wystawionym na sprzedaż

odmiana:

(1.1-3) ausstehen (steht aus), stand aus, ausgestanden (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ertragen

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Ausstehen n, Ausstand m

przym. ausstehend

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: stehen • abstehen • anstehen • aufstehen • ausstehen • bestehen • beistehen • durchstehen • einstehen • entstehen • erstehen • gegenüberstehen • gestehen • nachstehen • umstehen • unterstehen • überstehen • verstehen • vorstehen • wegstehen • widerstehen • zurückstehen • zusammenstehen • zustehen

źródła: