ausspucken

ausspucken (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈaʊ̯sˌʃpʊkn̩]

​

znaczenia:

czasownik słaby, rozdzielnie złożony

(1.1) wypluwać, wypluć

odmiana:

(1.1) ausspuck|en (spuckt aus), spuckte aus, ausgespuckt (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Ausspucken n

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. aus- + spucken

uwagi:

zobacz też: spucken • anspucken • ausspucken • bespucken • herunterspucken • hinspucken

źródła: