ausmachen

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ausmachen (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈaʊ̯sˌmaχn̩] IPA[ˌmaχtə ˈaʊ̯s] IPA[ˈaʊ̯sɡəˌmaχt]
?/i ?/i ?/i
znaczenia:

czasownik słaby, rozdzielnie złożony

(1.1) pot. techn. wyłączać, wyłączyć
(1.2) gasić, zgasić (np. papierosa, świeczkę)
(1.3) stanowić, robić
(1.4) ustalać, ustalić, uzgadniać, uzgodnić
odmiana:
(1.1-4)[1] ausmachen (macht aus), machte aus, ausgemacht (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Ausmachen n, Ausmachung ż
przym. ausgemacht
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: machenabmachenanmachenaufmachenauseinandermachenausmachenbemachendurchmachenhermachenheruntermachenhinmachenmitmachennachmachenniedermachenreinmachenvermachenvormachenwegmachenzumachen
źródła: