aufhalten

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

aufhalten (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈaʊ̯fˌhaltn̩] ?/i IPA[ˌhiːlt ˈaʊ̯f] IPA[ˈaʊ̯fɡəˌhaltn̩]
znaczenia:

czasownik mocny, rozdzielnie złożony

(1.1) przytrzymywać, przytrzymać, zatrzymywać, zatrzymać, hamować
(1.2) zatrzymywać się, zatrzymać się, przebywać
(1.3) trzymać otwarte (np. drzwi, rękę)
odmiana:
(1.1-3)[1] aufhalten (hält auf), hielt auf, aufgehalten (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Aufhalten n, Aufhaltung ż, Aufhalt m
przym. aufhältig, aufhältlich
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: haltenabhaltenaneinanderhaltenanhaltenaufhaltenauseinanderhaltenaushaltenbehaltendafürhaltendurchhalteneinhaltenenthaltenerhaltenherhaltenhinhaltenmithaltennachhaltenüberhaltenunterhaltenverhaltenvorhaltenzueinanderhaltenzurückhaltenzusammenhalten
źródła: