audacity

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

audacity (język angielski)[edytuj]

wymowa:
wymowa amerykańska?/i
bryt. IPA/ɔˈdæsɨti/
amer. IPA/ɑˈdæsɨɾi/
znaczenia:

rzeczownik policzalny lub niepoliczalny

(1.1) śmiałość
(1.2) zuchwałość, czelność
odmiana:
(1) lp audacity; lm audacities
przykłady:
(1.1) Sally broke up with Kevin because of his extreme audacity.Sally zerwała z Kevinem z powodu jego skrajnej śmiałości.
(1.2) The brash private had the audacity to criticize the general.Zuchwały szeregowiec miał czelność krytykować generała.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) audaciousness, outdaciousness, temerity
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. audacious
przysł. audaciously
związki frazeologiczne:
etymologia:
średnioang. audacite < śr.łac. audacitas < łac. audax < łac. audeo; ang. audacious + -ity
uwagi:
źródła: