asceza

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

asceza (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[asˈʦ̑ɛza], AS[asceza] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rel. postawa polegająca na wyrzeczeniu się radości życia w celu uzyskania zbawienia w niebie lub oświecenia duchowego
(1.2) surowy tryb życia bez przyjemności i wygód
(1.3) psych. mechanizm obronny przejawiący się np. oporem wobec własnej seksualności, unikaniem towarzystwa, brakiem akceptacji własnego ciała, bulimią, anoreksją, wzbranianiem się przed wypróżnianiem
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1,2) Współczesna asceza może okazać się synonimem ciężkiej pracy.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. asceta m, ascetka ż, ascetyzm m
przym. ascetyczny
przysł. ascetycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. ἄσκησις (áskēsis) < gr. ἀσκέωćwiczyć
uwagi:
zob. też asceza w Wikipedii
tłumaczenia:
źródła: