antryj

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

antryj (język polski)[edytuj]

antryj (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) gw. (Górny Śląsk) przedpokój[1]
odmiana:
przykłady:
(1.1) W antryju na byfyju stoła szolka tyju.W przedpokoju na kredensie stała filiżanka herbaty.
składnia:
kolokacje:
(1.1) iść bez antryj • stoć w antryju
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Entree
uwagi:
(1.1) inna pisownia: antrej[2]
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: przedpokój
źródła:
  1. Mały słownik gwary śląskiej, w: Marek Szołtysek, Górny Śląsk. Przewodnik po regionie, Bielsko-Biała 2005, s. 247-306, ISBN 83-7304-461-2.
  2. Ligoń Stanisław, Bery i bojki śląskie. Karlik z "Kocyndra", Opole 1932, s. 2