antaba

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

antaba (język polski)[edytuj]

antaba (1.1)
antaby (1.2)
wymowa:
IPA[ãnˈtaba], AS[ãntaba], zjawiska fonetyczne: nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) sztaba z metalu zamykająca bramę lub drzwi
(1.2) daw. ozdobny uchwyt na skrzyniach lub jako kołatka na drzwiach i bramach; zob. też antaba w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) kołatka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Handhabe[1][2]
uwagi:
zob. też antaba w Encyklopedii staropolskiej
tłumaczenia:
źródła:
  1. Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 26.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „antaba” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.