anlocken

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

anlocken (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
?/i
IPA[ˈanˌlɔkn̩] IPA[ˌlɔktə ˈan] IPA[ˈaŋɡəˌlɔkt]
znaczenia:

czasownik słaby, rozdzielnie złożony

(1.1) przyciągać, przyciągnąć, kusić, skusić, wabić, zwabić
odmiana:
(1.1)[1] anlock|en (lockt an), lockte an, angelockt (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Anlockung ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: lockenablockenanlockenfortlockenheranlockenherauslockenherbeilockenhereinlockenherlockenherüberlockenhervorlockenhierherlockenhineinlockenverlockenweglocken
źródła: