ancug

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ancug (język polski)[edytuj]

łożgol w ancugu (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) reg. (Górny Śląsk)[1] gw. (Śląsk Cieszyński)[2][1] reg. (Poznań)[3] gw. (Bukowina)[1], także gw. więz. uczn.[4] garnitur
(1.2) gw. (Górny Śląsk) ubranie (komplet)[5]
(1.3) uczn.[4] gw. (Kresy)[6] wyjściowe, odświętne ubranie
odmiana:
(1.1) lp ancug, ancuga, ancugowi, ancug, ancugiem, ancugu, ancugu; lm ancugi, ancugów, ancugom, ancugi, ancugoma, ancugach, ancugi
przykłady:
(1.1) Mój fater łaziłby w tym ancugu durś, bez niedziela i bez tydzień.
składnia:
kolokacje:
(1.1) oblekać / sejmować ancug • łazić we ancugu
synonimy:
(1.1) gangol, reg. (Poznań) ańcug[7], reg. (Poznań) anzug[7]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.2) arbajtancug
holonimy:
meronimy:
(1.2) szakiet (kabot), westa, galoty
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1-3) niem. Anzug[8]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: garnitur
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: ubranie
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Zbigniew Greń, Helena Krasowska, Słownik górali polskich na Bukowinie, SOW, Warszawa 2008, s. 25; dostęp: 24 października 2018.
  2. ↑ 2675 wyrażeń gwarowych, używanych w potocznej mowie przez rdzenną ludność wsi Zebrzydowice k/ Cieszyna, Karol Klocek, Gminny Ośrodek Kultury, Zebrzydowice 2000, ISBN 83-908896-1-7.
  3. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „ancug” w: Słownik gwary miejskiej Poznania, red. Monika Gruchmanowa i Bogdan Walczak, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  4. ↑ 4,0 4,1 Małgorzata Kasperczak, Monika Rzeszutek, Joanna Smól, Halina Zgółkowa, Nowy słownik gwary uczniowskiej, red. Halina Zgółkowa, Wydawnictwo EUROPA, Wrocław 2004, ISBN 83-88962-71-X, s. 18.
  5. ↑ Dorota Simonides, Śląski horror. O diabłach, skarbnikach, utopcach i innych strachach, Śląski Instytut Naukowy, Katowice 1984, s. 140.
  6. ↑ Katarzyna Banach, Polszczyzna kresowa przeniesiona z województwa tarnopolskiego na ziemię głubczycką. Rozprawa doktorska, Łódź 2016, s. 138.
  7. ↑ 7,0 7,1 Anna Piotrowicz, Małgorzata Witaszek-Samborska, O żywotności zapożyczeń niemieckich w gwarze miejskiej Poznania, w: Gwary dziś. 7. Rocznik poświęcony dialektologii słowiańskiej, Wydawnictwo Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, Poznań 2015, s. 210.
  8. ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 26.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=ancug&oldid=7116257”