ambiwalentny

ambiwalentny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌãmbʲivaˈlɛ̃ntnɨ], AS: [ãmbʹivalẽntny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) charakteryzujący się sprzecznymi uczuciami, postawami lub opiniami

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	ambiwalentny		ambiwalentna	ambiwalentne	ambiwalentni	ambiwalentne
dopełniacz	ambiwalentnego		ambiwalentnej	ambiwalentnego	ambiwalentnych
celownik	ambiwalentnemu		ambiwalentnej	ambiwalentnemu	ambiwalentnym
biernik	ambiwalentnego	ambiwalentny	ambiwalentną	ambiwalentne	ambiwalentnych	ambiwalentne
narzędnik	ambiwalentnym		ambiwalentną	ambiwalentnym	ambiwalentnymi
miejscownik	ambiwalentnym		ambiwalentnej	ambiwalentnym	ambiwalentnych
wołacz	ambiwalentny		ambiwalentna	ambiwalentne	ambiwalentni	ambiwalentne
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Żywię do niego ambiwalentne uczucia – mieszaninę strachu i ciekawości.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) dwojaki, przeciwstawny, wewnętrznie sprzeczny

antonimy:

(1.1) jednolity

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ambiwalencja ż, ambiwalentność ż

przysł. ambiwalentnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. ambo - obaj + valens, valentis - mocny, skuteczny

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) ambivalent
• czeski: (1.1) ambivalentní
• duński: (1.1) ambivalent
• rosyjski: (1.1) амбивалентный
• ukraiński: (1.1) амбівалентний

źródła: