ambitny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ambitny (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ãmˈbʲitnɨ], AS[ãmbʹitny], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal. ?/i
znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) taki, który w swoim działaniu kieruje się ambicją
(1.2) wynikający z ambicji; świadczący o ambicji
odmiana:
(1)
przykłady:
(1.1) Galileusz był jednak zbyt ambitny, by zgodzić się na takie umniejszenie wartości swojej pracy[1].
(1.2) Chłopiec miał ambitny plan napisania powieści o zwierzętach podczas wojny.
(1.2) Ten mało ambitny film jest skierowany do niezbyt wymagającej widowni.
składnia:
kolokacje:
(1.1) ambitny człowiek / student / uczeń
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ambitność ż, ambicja ż, ambicyjka ż
przysł. ambitnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac.
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Edwin Bendyk, Zatruta studnia. Rzecz o władzy i wolności, 2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.