alken
alken (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) chem. organiczny związek chemiczny z grupy węglowodorów nienasyconych, w którym występuje jedno podwójne wiązanie chemiczne pomiędzy atomami węgla; zob. też alkeny w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik alken alkeny dopełniacz alkenu alkenów celownik alkenowi alkenom biernik alken alkeny narzędnik alkenem alkenami miejscownik alkenie alkenach wołacz alkenie alkeny
- przykłady:
- (1.1) Najprostszym alkenem jest eten.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) alkene
- francuski: (1.1) alcène m
- hiszpański: (1.1) alqueno m
- łaciński: (1.1) alkenum n
- niemiecki: (1.1) Alken n
- rosyjski: (1.1) алкен
- słowacki: (1.1) alkén m, olefín m
- węgierski: (1.1) alkén
- źródła: