akademizm

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

akademizm (język polski)[edytuj]

akademizm (1.2) w malarstwie
wymowa:
IPA[ˌakaˈdɛ̃mʲism̥], AS[akadmʹism̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) ścisłe trzymanie się form tradycyjnych, klasycznych w sztukach pięknych
(1.2) kierunek w sztuce polegający na stosowaniu reguł estetyki antycznej; zob. też akademizm w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2) [1]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. akademista mos, akademika ż, akademiczność ż, akademiczka ż, akademia ż, akademik m, akademizacja ż, akademickość ż
przym. akademicki, akademiczny
czas. akademizować
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. akademia
(1.2) gr. akademeia 'szkoła filozoficzna' < Akademos (imię mitycznego bohatera)[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 2,0 2,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
  3. Michał Głowiński, Teresa Kostkiewiczowa, Aleksandra Okopień-Sławińska, Janusz Sławiński, Podręczny słownik terminów literackich, wyd. Open, Warszawa 1999, s. 11.