achtel
achtel (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) przest. jedna ósma miary większej objętości, rzadziej długości i powierzchni[3][4]; ósma część beczki[5][6][7]; zob. też achtel w Wikipedii
- (1.2) przest. niewielka beczka[7]
- odmiana:
- (1.1) [8][9][2]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik achtel achtele dopełniacz achtela achteli celownik achtelowi achtelom biernik achtel achtele narzędnik achtelem achtelami miejscownik achtelu achtelach wołacz achtelu achtele
- przykłady:
- (1.1) Kufy z siebie i piwne robicie achtele / Cały dzień z nocą lejąc w bezdenne gardziele[10].
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- w polskim od XV w.[6], Zygmunt Gloger podaje datę 1425[8], z niem. Achtel[6][7][11] → ósma część[7]
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „achtel” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ 2,0 2,1 Wielki słownik ortograficzno-fleksyjny, red. Jerzy Podracki, Horyzont, Warszawa 2001, ISBN 83-7311-161-1, s. 4.
- ↑ Jednostki miar. Leksykon, Donald Fenna, 2004
- ↑ Słownik języka polskiego, red. Aleksander Zdanowicz i in., t. 1, M. Orgelbrand, Wilno 1861, s. 5.
- ↑ 5,0 5,1 Hasło „achtel” w: Samuel Bogumił Linde, Słownik języka polskiego, t. 1, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807-1814, s. 4.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Hasło „achtel” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927, s. 2.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 Hasło „achtel” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ 8,0 8,1 Hasło „achtel” w: Zygmunt Gloger, Encyklopedia staropolska, 1900–1903.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. I: A-G, Warszawa 1900–1927, s. 6.
- ↑ Wacław Potocki, Nowy zaciąg…
- ↑ Hasło „achtel” w: Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 23.
