Zügel

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Zügel (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
lp IPA[ˈt͡syːɡl̩]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) jeźdz. cugle, lejce, wodze
odmiana:
(1.1)[1]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) Zügel ergreifen / halten / schleifen lassenam Zügel packen / führen / gehenin die Zügel fallen
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Zügeln n, Zügelung ż
czas. zügeln
związki frazeologiczne:
etymologia:
źródłosłów dla pol. cugle[2]
uwagi:
źródła:
  1. Deklinacja rzeczowników w jęz. niemieckim
  2. Hasło „cugle” w: Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 46.