Wisznu

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Wisznu (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈvʲiʃnu], AS[vʹišnu], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

(1.1) rel. jeden z trzech najważniejszych bogów hinduizmu[1]
odmiana:
przykłady:
(1.1) Gdyzło sięga nieba", Wisznu staje się ziemskim awatarem. Obok oficjalnej listy awatarów istnieją wierzenia nieortodoksyjne. Za awatar Boga uważano często Gandhiego.[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) sanskr. विष्णु (viṣṇu)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Stanisław Tokarski, Orient i kontrkultury, 1984, str. 257