Wisłoka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Wisłoka (język polski)[edytuj]

Wisłoka (1.1)
wymowa:
IPA[vʲisˈwɔka], AS[vʹisu̯oka], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) geogr. rzeka w południowo-wschodniej Polsce, prawobrzeżny dopływ Wisły; zob. też Wisłoka w Wikipedii
odmiana:
przykłady:
(1.1) Na obszarze Wisłoki uderza nas fakt inny; całą okolicę, którą obszar Wisłoki, Ropy, Jasły, Jasełki i średniego Wisłoka zajmuje, osiedli tak zwani Głuchoniemcy od dołów Sanockich począwszy, to jest od okolicy Komborni, Haczowa, Trześniowa po Grybowski dział.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Wisłok m, Wisła ż, wiślak mos
przym. wisłocki
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. Wisła[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Wincenty Pol, Historyczny obszar Polski rzecz o dijalektach mowy polskiej, Kraków 1869.
  2. Maria Malec, Słownik etymologiczny nazw geograficznych Polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13857-2, s. 264.