Westfalczyk

Westfalczyk (język polski)

wymowa:

IPA: [vɛˈstfalʧ̑ɨk], AS: [vestfalčyk]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mieszkaniec Westfalii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Westfalczyk	Westfalczycy
dopełniacz	Westfalczyka	Westfalczyków
celownik	Westfalczykowi	Westfalczykom
biernik	Westfalczyka	Westfalczyków
narzędnik	Westfalczykiem	Westfalczykami
miejscownik	Westfalczyku	Westfalczykach
wołacz	Westfalczyku	Westfalczycy
depr. M. i W. lm: (te) Westfalczyki

przykłady:

(1.1) Kiedy nazajutrz po bitwie notariusze królewscy zaczęli spisywać jeńców, okazało się, że byli wśród nich rycerze z całej Rzeszy, więc Bawarczycy, Łużyczanie, Szwabowie, Fryzowie, Turyńczycy, Sasi, Frankowie, Westfalczycy, Austriacy, Niemcy znad Renu, Pomorzanie i Inflantczycy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) Niemiec

hiponimy:

holonimy:

(1.1) Westfalia

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Westfalia ż, westfalka ż

forma żeńska Westfalka ż

przym. westfalski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: