WF

WF (język polski)

WF (1.1) w Indonezji

wymowa:

znaczenia:

skrótowiec, rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) = eduk. wychowanie fizyczne; zob. też wychowanie fizyczne w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	WF	WF-y
dopełniacz	WF-u	WF-ów
celownik	WF-owi	WF-om
biernik	WF	WF-y
narzędnik	WF-em	WF-ami
miejscownik	WF-ie	WF-ach
wołacz	WF-ie	WF-y

przykłady:

(1.1) VIb przed matematyką ma WF, dlatego regularnie spóźnia się na lekcje.

składnia:

kolokacje:

(1.1) AWF

synonimy:

(1.1) wuef, skr. wf

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) lekcja

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

(1.1) rozgrzewka, gimnastyka, ćwiczenie, gra zespołowa, bieg, trening

wyrazy pokrewne:

rzecz. wuef mrz, wuefista mos, wuefistka ż

skr. wf

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) PE
• francuski: (1.1) EPS

źródła: