Wężownik

Wężownik (język polski)

Wężownik (1.1)

Wężownik (1.1) i Wąż

wymowa:

IPA: [vɛ̃w̃ˈʒɔvʲɲik], AS: [vẽũ̯žovʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) astr. jeden z gwiazdozbiorów nieba równikowego; zob. też gwiazdozbiór Wężownika w Wikipedii

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Wężownik
dopełniacz	Wężownika
celownik	Wężownikowi
biernik	Wężownika
narzędnik	Wężownikiem
miejscownik	Wężowniku
wołacz	Wężowniku

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) leżeć w Wężowniku

synonimy:

(1.1) skr. Oph

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wężownik mzw

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Astronomia

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Ophiuchus
• czeski: (1.1) Hadonoš m
• kataloński: (1.1) Serpentari m
• łaciński: (1.1) Ophiuchus m
• słowacki: (1.1) Hadonos m
• szwedzki: (1.1) Ormbäraren
• węgierski: (1.1) Kígyótartó
• włoski: (1.1) Ofiuco m

źródła: