Topf

Topf (język niemiecki)

ein Topf (1.1)

wymowa:

lp IPA: [tɔp͡f]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kulin. garnek

(1.2) ogrod. doniczka

(1.3) forma skrócona od Nachttopf - nocnik

odmiana:

(1.1-3)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	der Topf	die Töpfe
dopełniacz	des Topfes des Topfs	der Töpfe
celownik	dem Topf	den Töpfen
biernik	den Topf	die Töpfe

przykłady:

(1.1) Die Suppe ist im Topf. → Zupa jest w garnku.

składnia:

kolokacje:

(1.3) auf dem Topf sitzen

synonimy:

(1.1) Kochtopf

(1.2) Blumentopf

(1.3) Nachtgeschirr, Nachttopf, Töpfchen

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Topfen n, Töpfern n, Töpferei ż, Töpfer m, Töpferin ż

zdrobn. Töpfchen n

czas. topfen, töpfern

tem. słow. Töpfer

związki frazeologiczne:

alles in einen Topf werfen • jeder Topf findet seinen Deckel • in die Töpfe gucken • Nase in alle Töpfe stecken • wie Topf und Deckel

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Niemiecki - Kuchnia

źródła: