Stanisława

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Stanisława (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌstãɲiˈswava], AS[stãńisu̯ava], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie; zob. też Stanisława w Wikipedii

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D., B. lp od: Stanisław
odmiana:
przykłady:
(1.1) Żona wujka Antoniego ma na imię Stanisława.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Stanisław m
zdrobn. Stacha, Stasia, Staszka
przym. Stanisławowski, stanisławowski
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. Stanisław[1]
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia:
źródła:
  1. Renata Grzegorczykowa, Zarys słowotwórstwa polskiego. Słowotwórstwo opisowe, wyd. III poprawione, Warszawa 1979, s. 19.