Sardyńczyk

Sardyńczyk (język polski)

wymowa:

IPA: [sarˈdɨ̃j̃n͇ʧ̑ɨk], AS: [sardỹĩ ̯ṇčyk], zjawiska fonetyczne: nazal.• rozs. artyk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mieszkaniec Sardynii lub osoba płci męskiej pochodząca z Sardynii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Sardyńczyk	Sardyńczycy
dopełniacz	Sardyńczyka	Sardyńczyków
celownik	Sardyńczykowi	Sardyńczykom
biernik	Sardyńczyka	Sardyńczyków
narzędnik	Sardyńczykiem	Sardyńczykami
miejscownik	Sardyńczyku	Sardyńczykach
wołacz	Sardyńczyku	Sardyńczycy
depr. M. i W. lm: (te) Sardyńczyki

przykłady:

(1.1) Nie jestem Sardyńczykiem, ale mieszkam na Sardynii od dwóch lat.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) Włoch

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Sardynia ż, sardynka ż, sardyński mrz

forma żeńska Sardynka ż

przym. sardyński

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Sardinian
• baskijski: (1.1) sardiniar
• bułgarski: (1.1) сардинец m
• chorwacki: (1.1) Sardinac m
• czeski: (1.1) Sardiňan m
• esperanto: (1.1) sardo
• francuski: (1.1) Sarde m
• hiszpański: (1.1) sardo m
• interlingua: (1.1) sardo
• kataloński: (1.1) sard
• niemiecki: (1.1) Sarde m
• rosyjski: (1.1) сардинец m
• sardyński: (1.1) sardu m
• słowacki: (1.1) Sardínčan m
• słoweński: (1.1) Sardinec m
• ukraiński: (1.1) сардинець m
• węgierski: (1.1) szárd
• włoski: (1.1) sardo

źródła: