Saracen

Saracen (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. wyznawca Islamu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Saracen	Saraceni
dopełniacz	Saracena	Saracenów
celownik	Saracenowi	Saracenom
biernik	Saracena	Saracenów
narzędnik	Saracenem	Saracenami
miejscownik	Saracenie	Saracenach
wołacz	Saracenie	Saraceni
depr. M. i W. lm: (te) Saraceny

przykłady:

(1.1) W tej chwili Saracenowie pojęli, że nic im już nie pozostaje, tylko poddać się albo umrzeć.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. saracen mos, saracenia ż, saraceńskość ż

forma żeńska Saracenka ż

przym. saraceński

przysł. saraceńsko

związki frazeologiczne:

etymologia:

p.łac. Saracenus < gr. Σαρακηνός (Sarakēnós)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Saracen
• czeski: (1.1) Saracén m
• łaciński: (1.1) Saracenus m
• słowacki: (1.1) Saracén m

źródła:

Saracen (język angielski)

wymowa:

IPA: /ˈseɹʌˌsən/

IPA: /ˈsæɹəˌsən/

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) hist. Saracen

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: