Prometeusz
Prometeusz (język polski)[edytuj]
.jpg)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
- (1.1) mit. gr. tytan, opiekun ludzi, dla których to wykradł bogom olimpijskim ogień; zob. też Prometeusz (mitologia) w Wikipedii
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna
- (2.1) astr. księżyc Saturna; zob. też Prometeusz (księżyc) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Prometeusz Prometeusze dopełniacz Prometeusza Prometeuszów / Prometeuszy celownik Prometeuszowi Prometeuszom biernik Prometeusza Prometeuszów narzędnik Prometeuszem Prometeuszami miejscownik Prometeuszu Prometeuszach wołacz Prometeuszu Prometeusze
- przykłady:
- (1.1) Gdy Prometeusz, jak nam wieść niesie daleka, • Wziąwszy kawałek gliny ulepił z niej człeka, • Tak był doskonałością pupki tej przejęty • Iż chciał ją widzieć pierwszą pomiędzy zwierzęty (…)[1] (sic!)
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. promet m, prometeizm m
- przym. Prometeuszowy, prometeuszowy, prometejski
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- zob. też Prometeusz w Wikipedii
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Prometheus; (2.1) Prometheus
- arabski: (1.1) بروميثيوس m; (2.1) بروميثيوس m
- czeski: (1.1) Prométheus m; (2.1) Prométheus m
- esperanto: (1.1) Prometeo; (2.1) Prometeo
- francuski: (1.1) Prométhée m; (2.1) Prométhée m
- galicyjski: (1.1) Prometeo m; (2.1) Prometeo m
- hiszpański: (1.1) Prometeo m; (2.1) Prometeo m
- kataloński: (1.1) Prometeu m; (2.1) Prometeu m
- łaciński: (1.1) Prometheus m
- niemiecki: (1.1) Prometheus m
- nowogrecki: (1.1) Προμηθέας m; Προμηθέας m
- portugalski: (1.1) Prometeu m; (2.1) Prometeu m
- rosyjski: (1.1) Прометей m; (2.1) Прометей m
- słowacki: (1.1) Prometheus m; (2.1) Prometheus m
- starogrecki: (1.1) Προμηθεύς m
- ukraiński: (1.1) Прометей m; (2.1) Прометей m
- włoski: (1.1) Prometeo m; (2.1) Prometeo m
- źródła:
- ↑ Jan Ursyn Niemcewicz „Prometeusz”