Kutno

Kutno (język polski)

Kutno (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈkutnɔ], AS: [kutno] ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie łódzkim; zob. też Kutno w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Kutno
dopełniacz	Kutna
celownik	Kutnu
biernik	Kutno
narzędnik	Kutnem
miejscownik	Kutnie
wołacz	Kutno

przykłady:

(1.1) Czy byłeś kiedyś w Kutnie na dworcu w nocy? Jest tak brudno i brzydko, że pękają oczy. (K. Staszewski: Polska)

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Kutnie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Kutna • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Kutna • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Kutna • mieszkaniec / mieszkanka Kutna • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Kutnie • pochodzić z Kutna • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Kutna • burmistrz Kutna

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kutnianin m, kutnianka ż

przym. kutnowski, kucieński

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: