Królewiec

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Królewiec (język polski)[edytuj]

Królewiec (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto obwodowe w Federacji Rosyjskiej, położone u ujścia Pregoły do Bałtyku; zob. też Królewiec w Wikipedii
(1.2) geogr. toponim, nazwa kilku miejscowości w Polsce
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Ciotka opowiadała mu o elektorównach, które wraz z matką przybyły do Królewca.
składnia:
kolokacje:
(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Królewcu • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Królewca • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Królewca • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Królewca • mieszkaniec / mieszkanka Królewca • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Królewcu • pochodzić z Królewca • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Królewca • herb / flaga Królewca
synonimy:
(1.1) Kaliningrad
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. królewczanin mos, królewczanka ż
przym. królewiecki
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. król
uwagi:
(1.1) Do 9 maja 2023 Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej zalecała stosowanie nazwy „Kaliningrad”; od tego dnia zalecaną nazwą jest właśnie „Królewiec”, a nazwę „Kaliningrad” organ ten uznał za niezalecaną[1].
tłumaczenia:
źródła: